School life

Hoi allemaal!

Dit verhaal is mijn ‘’reserveblog’’, voor wanneer ik een aantal weken druk ben geweest en ik jullie toch geen blog wil onthouden! Dit is de afgelopen weken het geval geweest, aangezien jullie dit nu lezen. Volgende keer komt er weer een écht verhaal! Volgende week ga ik namelijk naar California, dus dan zal er wel genoeg zijn om over te schrijven! 

Het komt misschien een beetje gekkig in het jaar, maar dit verhaal zal over school gaan, want dat is natuurlijk het hele doel achter mijn uitwisselingsjaar: ervaren hoe school in Amerika is en alles wat daarbij komt kijken. Anders dan in Nederland, worden sporten vanuit school georganiseerd en daarnaast zijn er wedstrijden en andere activiteiten waarbij de hele school komt kijken. Maar het echte schoolleven speelt zich af tussen 8:12 en 15:12 op maandag t/m vrijdag, en ook dan zijn er een heleboel verschillen met NL!

De eerste les begint om 8:16, maar iedereen komt ruim 30 minuten van te voren op school om te kletsen of huiswerk te maken of te bespreken. De kluisjes zijn, net als in Ned’s survivalgids vrij groot (ongeveer 4x zo groot als op het Ludger) en dat is ideaal, want de boeken zijn een stuk groter en dikker en je moet elke dag je sportspullen meenemen. Je tas kun je er ook in kwijt, want die mag je niet meenemen in het lokaal. Ook heb je genoeg ruimte voor je jas + muts + handschoenen want in Minnesota is het kouuud!

Iedere leraar heeft zijn eigen lokaal en dat is meestal vrolijk versierd. Het lokaal van mijn biologielerares bijvoorbeeld, hangt vol met posters en biologie-gerelateerde spullen. De lokalen zijn ook een stuk groter dan in Nederland, wat best wel fijn is, behalve als je achterin de klas zit, want dan moet je erg je best doen om de leraar te horen (of dat ligt aan mij…). De tafels en stoelen zitten aan elkaar en er hangt een rekje aan om je boeken in neer te leggen.

Je moet heel fancy met je boeken door de school lopen, en tussen iedere les heb je 4 minuten wisseltijd waarin je naar je kluisje moet om je boeken te wisselen en snel naar het andere lokaal moet. Mijn kluisje en ik zijn al betere vrienden dan voorheen, en ook weet ik de weg te vinden op school. Dat is niet erg lastig, aangezien we maar twee verdiepingen hebben en elke dag hetzelfde is qua rooster en de leraar een vast lokaal heeft. De leraren zijn heel aardig en betrokken bij het leven, maar de omgangsvormen zijn nogal anders dan in NL. Het is niet raar als een leerling tegen een lerares zegt: ‘’I love your nails! Did you have them done last weekend?’’. Ook spreken ze de leraren gewoon aan met hun achternaam en zeggen ze vrijwel nooit mister, miss of missus. De leraren nemen geregeld zelfgemaakte koekjes of andere zoetigheden mee voor de leerlingen. Een tijdje geleden leerden we in Food chemistry over de periodic table en had de lerares voor ieder element een koekje gemaakt en in fondant de afkorting erop geschreven. Ook bestaat er hier zoiets als een potluck, maar het komt erop neer dat iedereen eten meeneemt en je dit gaat opeten tijdens de les.

De mensen kennen elkaar al vanaf dat ze 4 jaar oud waren, dus ze hebben al heel veel tijd met elkaar doorgebracht. Iedereen kent elkaars familie, hobby’s, weet waar je woont, wat voor sport je doet en nog veel meer. Het was dan ook geen wonder dat Herman en ik de eerste schooldag een beetje werden aangestaard door de leerlingen, omdat ze een nieuw gezicht zagen. Omdat ze elkaar al zo lang kennen, zijn ze veel aardiger tegen elkaar. Je moet immers nog een aantal jaren met elkaar door. Iedere school heeft vreemde vogeltjes, maar ik heb het idee dat zij in Amerika veel meer worden geaccepteerd dan in NL. Ook hebben de scholen een erg goed pestbeleid en zijn er bepaalde groepen die zich sterk maken tegen pesten etc. Dit is zeker iets wat we van de Amerikanen kunnen leren!

Wat de Amerikanen van óns zouden kunnen leren, is denk ik wel kledingstijl. Ik kan niet goed beschrijven hoe Amerikanen er anders uitzien dan Europeanen, het enige waarmee ik kan vergelijken, maar het verschil is er zeker. Ik heb het idee dat ze hier ongeveer 10 jaar achterlopen op Europa. Daarnaast wordt er hier voor alles en nog wat een T-shirt ontworpen: een homecoming T-shirt, twee cross country T-shirts, een T-shirt omdat je Spaans hebt, een T-shirt voor alle juniors, een T-shirt voor een 5K wedstrijd, een T-shirt voor een goed doel, een T-shirt voor de band enzovoorts. Deze T-shirts hebben meestal niet het meest flatterende model, en dit is wat mensen dragen op school. Je kunt het combineren met een spijkerbroek, maar als je een joggingbroek draagt is dat ook niet raar. Je kunt natuurlijk ook voor running tights of yogapants gaan. Veel outfits zijn erg comfortabel; een joggingbroek met een sweater en pantoffels (!) is geen vreemde schooloutfit. Toen het nog warmer was, waren slippers erg populair (zo’n model dat badmeesters dragen), maar dan is het wel aan te raden om er zwarte sokken in te dragen die je optrekt tot ongeveer halverwege je onderbeen. Ook als je pantoffels draagt is het een goed idee om er hoge sokken bij te dragen. Cowboyboots zijn hier ook populair. Maar het kan ook anders, soms doen de meisjes heel erg hun best op hun outfits en dragen ze een jurkje wat ik alleen naar stijldansen zou dragen. De mensen zijn dan erg scheutig met complimentjes over je outfit, en dat is erg leuk! Zoals je wel merkt kun je de plank bijna niet mis slaan met een outfit op school.

Het onderwijs is heel erg anders en er wordt op andere dingen nadruk gelegd. Bij wiskunde bijvoorbeeld, leren we dingen waar ik in Nederland nog nooit van heb gehoord, en de manier van toetsen is totaal anders. Je levert je huiswerk in voor een cijfer, en dat telt dan voor zo’n 40% mee in je gemiddelde. 50% is de toets zelf en de overige 10% is je werkhouding en aanwezigheid in de klas. De vakken zijn hier ook heel anders, naast de reguliere vakken kennen ze hier vakken als Media Production, Advanced Modern Fiction, Poetry, Mythology, Consumer Foods en The Child and the Family (en ja, voor dat vak moeten ze een babypop meenemen, overal waar ze naartoe gaan!). Mijn school is erg klein, dus op een grotere school zijn er nog meer vakken om uit te kiezen! Het uitgangspunt van de lessen is natuurlijk dat je wat leert, maar er wordt veel aandacht besteed aan het hebben van plezier tijdens de lessen.

Na training moet ik met de bus naar huis, en dat is meestal niet iets waar ik erg naar uitkijk. 's Ochtends maken de jongere kinderen veel lawaai en de bus is erg hobbelig, maar goed, het brengt me naar waar ik moet zijn (en gelukkig worden we nu opgehaald dus gaan we met de auto!). Het is erg grappig om overal de typische gele Amerikaanse schoolbussen te zien rondrijden!

Een wet in Minnesota schrijft de scholen voor dat ze de studenten minimaal eenmaal per week de gelegenheid moeten geven om de Pledge of Allegiance op te zeggen, en daar houdt men zich natuurlijk aan. Dit wordt gedaan over de intercom terwijl je (evt. met je hand op je hart) naar de Amerikaanse vlag kijkt, die aanwezig is in ieder lokaal. Daarna volgen de mededelingen, die overigens iedere dag zijn. Er wordt aandacht besteed aan de sportactiviteiten voor die dag, verjaardagen en natuurlijk wat we zullen krijgen voor lunch. Lunch voor de 7-9th graders is rond 11 uur, en voor de 10-12th graders rond 12 uur. Het is zaak om zo snel mogelijk naar je lunch te komen, dus je moet rennen om als eerste in de rij te staan, anders sta je zo 20 minuten te wachten en dat is natuurlijk niet wat je wilt.

Als je tijdens de les naar de wc moet (hier genaamd bathroom), of als je even naar je kluisje moet krijg je vaak, maar niet altijd, een hall pass mee. Soms is het een briefje waarop staat dat je even de klas uit mag, sommige leraren zijn wat creatiever en hebben hun eigen pass. Mijn scheikundelerares heeft een paarse dinosaurus die je mee moet nemen, maar tijdens haar les ga ik liever niet naar de wc: iedere leerling neemt dat ding mee de wc in, dus het zal niet meer zo fris zijn…

Heel veel scholen hebben ook bepaalde vitrinekasten met prijzen die de teams hebben gewonnen en kasten voor mensen die iets belangrijks hebben gedaan voor de school. Als je je diploma behaalt, blijf je vaak nog betrokken bij de school door je broertjes en zusjes of je komt kijken naar de wedstrijden, of je bent actief als sportscoach. De sfeer tijdens de football en volleyball games is ongelooflijk leuk! Er is een senior, Tyler, die een aantal zinnen roept en de rest schreeuwt dan terug. (bijv.: ‘’Whose way?’’ OUR WAY! ‘’What way?’’ THAT WAY). Wanneer het team een aantal punten heeft gescoord vindt hij het leuk om zich het aantal x op te drukken hoeveel punten het team heeft, en de hele tribune roept dan hoeveel hij er al gehad heeft. Je wordt geacht vrolijk mee te roepen en je team/school aan te moedigen en dat is heel erg leuk! Als het team scoort wordt iedereen helemaal gek en beginnen ze te springen en natuurlijk hoort daar ook een aantal leuzen bij. Als het goed is heb ik hier een filmpje van geupload!

School is, wat ik niet had verwacht, eigenlijk best zoals in de films. De school nurse, gekke kluisjes, vakken zoals houtsnijkunde en schoollunches zijn hier aanwezig, en ook de football games zijn net zoals in de films. Dit alles maakt dit interessante land heel erg geschikt voor een uitwisselingsjaar!

Liefs, Floor