''Better to see something once, than to hear about it a thousand times''

Hee allemaal!

De titel voor dit verhaal zag ik een keer voorbijkomen op Pinterest, en ik vond het heel erg toepasselijk voor niet alleen mijn uitwisselingsjaar, maar ook vooral voor de afgelopen weken! Ik ben namelijk een weekje naar California geweest en dat was echt een heerlijke break van alles.

Ik zal weer proberen te beginnen waar ik mijn vorige blog was geëindigd. Baby Jared is nu zo'n 1,5 maand oud en al stukken gegroeid! We zien hem een paar keer per week en zo'n baby'tje is natuurlijk superleuk! Zoals ik al eerder heb geschreven, is sport heel erg belangrijk voor Amerikanen, en kersverse ouders Jen en Chad zitten al te kibbelen over welke sport hij zal gaan spelen als hij ouder is, hahaha! Jen houdt namelijk van hardlopen en basketbal, terwijl Chad gek is op baseball en worstelen. Jared lijkt zich er nog niet erg druk om te maken, hij is meer bezig met zo veel mogelijk slapen.

Het huidige basketbalseizoen is inmiddels over voor zowel de meisjes als de jongens. Hier werkt het zo, dat iedere school in een subsection zit, die natuurlijk een onderdeel is van een grotere section. Je speelt tegen andere scholen, en als je het goed doet ga je van subsections, naar sections, naar state. Omdat er natuurlijk ongelooflijk veel scholen zijn in MN worden de scholen verdeeld op basis van grootte.

Dit jaar was een op het gebied van sport een erg bijzonder jaar voor EVW schools. De meisjes hebben het heel erg goed gedaan; volgens mij zijn ze tweede geworden van de subsection, helaas niet goed genoeg om door te gaan naar sections. Het meisjesteam is altijd al heel erg goed geweest, want toen Jen (de kersverse moeder dus) nog voor EVW speelde, mochten ze door naar state! Ik weet niet of ik het een beetje helder heb uitgelegd, maar dit is echt een geweldige prestatie!

Het jongensteam daarentegen, is normaal gesproken niet zo goed. Maar dit jaar hadden ze vier bomen van jongens in het team die hun hele leven basketbal hebben gespeeld, en voor het eerst in de geschiedenis van de school zijn de jongens subsection champions geworden! Deze wedstrijden worden op een lokale universiteit gespeeld omdat die zaal groot genoeg is voor alle supporters, want de héle school komt kijken. Het thema voor de wedstrijd was white out, wat betekent dat alle supporters wit droegen, wat er heel cool uit zag. De jongens speelden tegen een school waarvan ik de naam ben vergeten, en naar verwachting hebben ze deze gewonnen.

De tweede wedstrijd was sections, en deze wedstrijd was een stukje zwaarder. De twee teams gingen gelijkop, tot op de laatste minuut. Wij hadden als thema black out, en het was echt een gekkenhuis. Ik heb de longen uit mijn lijf geschreeuwd terwijl ik helemaal geen sportfan ben haha! Het was zo ongelooflijk intens en leuk. Onze ''vijanden'' van de school Melrose hadden als mascotte de Dutchmen, hoe ironisch. Wij waren intensief aan het juichen, en zo waren zij. Helaas kan ik niet zeggen dat ze erg vriendelijk waren tegen onze spelers... Een van onze beste spelers heet Bret Mattice en ze hadden een spandoek gemaakt waarop stond ''Brick Mattice''. Een bal die je gooit maar die het net niet haalt, noem je namelijk een brick (baksteen). Iedere keer wanneer hij probeerde te scoren riepen ze met volle overtuiging ''AIRBALL!'' om ervoor te zorgen dat hij het niet zo halen. Blijkbaar heeft deze vuile tactiek geholpen, want hij had maar een paar punten gescoord, terwijl hij normaal 30 (van de 60 ongeveer!) punten weet binnen te slepen. Daarnaast hadden de Melrose fans afleidende spandoeken voor wanneer er een vrije worp was. Ook hierbij weet ik niet of de boodschap helemaal goed overkomt, maar moge het duidelijk zijn dat de Melrose Dutchmen erg onsportief waren!

De high school sport mentaliteit zit er bij mij nu wel flink ingebakken! Helaas was hebben de jongens deze wedstrijd verloren en betekende dat het einde van het basketbalseizoen. Kijk vooral even de foto's die ik heb toegevoegd. Het allerleukste moment tijdens de wedstrijd was toch wel de pep band waarin ik zit, omdat er gewoon zoveel mensen waren en de sfeer zo gaaf was! En we waren stukken beter dan de Melrose band ^^.

De volgende dag was ik nog steeds boos vanwege de wedstrijd, maar we moesten al vroeg uit de veren omdat we een trip hadden met mijn exchange group naar de Mall of America. Jawel, twee weekenden op rij! Vooral het Waterpark of America was erg leuk.

Twee weken later was het alweer tijd voor mijn allerlaatste reisje met exchange students: we gingen naar The Golden State! Om kwart voor 3 ging mijn wekker omdat ik de hele dag aan het reizen zou zijn. Ik ben met een flinke omweg naar Los Angeles airport gevlogen maar eindelijk was ik er! Toen ik aankwam was het eerste wat ik zag het groene gras en de palmbomen! Het was echt een heerlijke week met een geweldige groep!

De eerste echte dag in LA hebben we de stranden verkend. Er wonen ongeveer 8 miljoen mensen in de één-na-grootste stad van de VS over een oppervlakte van 1,3 duizend vierkante km. De stad Los Angeles bestaat eigenlijk uit een heleboel kleinere dorpjes die gewoon aan elkaar vast zijn gegroeid. Dit zorgt er ook voor dat de stad heel erg uitgespreid is en de afstanden groot zijn. De stad kent veel Mexicaanse en Zuid-Amerikaanse invloeden, en een groot deel van de borden is in het Spaans!

De eerste dag hebben we Venice Beach en Santa Monica beach verkend. Venice beach was oorspronkelijk bedoeld als vakantieoord voor de mensen die aan de andere kant van LA wonen, en nu is het een trekpleister voor toeristen. Bekend op Venice beach is muscle beach, een plaats waar je in het openbaar kunt sporten, en er is een gave plek waar je legaal graffiti kunt spuiten. Ook is er een plek waar mensen allemaal coole tricks kunnen doen op hun skateboard enzo. Het weer was echt heerlijk, ongeveer 32 graden Celsius en zonnig. Het was vooral heerlijk om in de Grote Oceaan te zwemmen! Helaas resulteerde dit in een flinke zonnebrand, en daarmee bedoel ik echt een FLINKE zonnebrand. In Minnesota is het niet echt zonnig en blijkbaar heb ik de hele winter wat vitamine D gemist. Het was zelfs zo erg dat onze buschauffeur aan mij vroeg of ik wat zonnebrandcrème nodig had...

Op de tweede dag hebben we Universal Studios bezocht, een pretpark met een heleboel coole attracties. Ik ben normaal niet zo van de achtbanen enzo, maar dit park was heel gaaf opgezet met allemaal dingen uit films. 's Avonds hebben we bij het Hard Rock Cafe in Hollywood gegeten, terwijl ze op het plein voor het restaurant aan het filmen waren voor de nieuwste America's Next Top Model!

Onze laaste dag in LA hebben we eigenlijk door de hele stad gereden. We gingen naar een klein sub-dorpje, waar Los Angeles eigenlijk gesticht is, en ik waande me in Mexico! Echt alles was in het Spaans. Ik las dat in het jaar 2040, de helft van de bevolking van de stad van Mexicaanse afkomst is. Bizar! Ook zagen we het Hollywood sign van heel dichtbij en liepen we over de Walk of Fame in Hollywood. We dachten allemaal dat het heel bijzonder zou zijn, maar naar mijn mening stelt het niet veel voor. We reden met de bus door Hollywood waar we voor het eerst de Walk of Fame zagen, die trouwens ruim 2 km lang is. We zagen vooral veel toeristenwinkeltjes en een Spaanse jongen van onze groep zei precies wat wij allemaal dachten: ''Does it get any fancier than this?'' Het antwoord was nee, dit is wat het is. Het was leuk om er een keer geweest te zijn, maar het is niet zoiets waar ik nogmaals naartoe zou gaan. Het is vooral een toeristentrekpleister, en voor $25 000 kan je al een ster kopen met jouw naam erop. We zagen heel veel onbekende namen, terwijl andere bekende namen, zoals Julia Roberts en George Clooney, ontbraken!

We gingen met de bus van Los Angeles naar San Francisco, wat ongeveer 8 uur duurde. Het was erg mooi om het landschap te zien veranderen naarmate we het noorden van California naderden. Het verschilde zo erg van Minnesota en het was moeilijk voor te stellen dat we nog steeds in hetzelfde land waren.

San Francisco is heel erg beïnvloed door de California Gold Rush tijdens ongeveer het midden van de 19e eeuw. Er werd goud gevonden, wat mensen van over de hele wereld naar de Amerikaanse kust bracht. In die tijd was het reizen over land erg lastig, dus voor mensen uit bijv. de oostkust kon het een eeuwigheid duren voordat ze in California waren. Vaak gingen ze daarom per boot, maar je moet dan helemaal om Zuid-Amerika heen. Het was gemakkelijker voor bijvoorbeeld de Chinezen, die dan ook in grote hoeveelheden kwamen. Zoals LA veel mensen van Spaanse afkomst had, zo had SF dit met Chinezen. Chinatown in SF was echt supergaaf en het zag er zo mooi uit!

Natuurlijk hebben we de toeristische attracties in San Francisco bezocht, zoals de Golden Gate Bridge die echt prachtig is. We hebben een boottocht gemaakt om Alcatraz heen, een eiland dat van 1933 tot 1963 werd gebruikt als zwaarbewaakte gevangenis. We hebben de Pier verkend en als echte toeristen hebben we gebruik gemaakt van de kleine cable cars. Het was echt een heerlijke afsluiting van een geweldige week!

De volgende dag was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan, en na afscheid genomen te hebben van iedereen zat ik alweer in mijn eentje op het vliegveld. In Minnesota was op dat moment aan het sneeuwen! :(

Ik had niet echt heel veel zin om die maandag naar school te gaan, hoewel er voor 's avonds iets iets leuks op het programma stond! Hermans ouders en broertje uit Finland kwamen namelijk naar Minnesota, om hier een paar dagen met ons door te brengen. Het zijn echt superaardige mensen en het was heel leuk om ze eens te ontmoeten! Ze hebben iedereen ontmoet en op het moment zijn zij aan het genieten van de zon in Florida. Ik heb Herman aangeraden om voldoende zonnebrandcrème op te doen, hahaha!

Terug naar de quote. Deze is natuurlijk heel erg van toepassing op mijn jaar hier in Minnesota, omdat het nu heel erg populair is geworden om dit of iets dergelijks te doen en naar mijn mening is dat alleen maar heel erg leuk! Ik geniet met volle teugen van alle mooie dingen die ik hier mag zien en beleven. Sommige momenten zijn moeilijk, maar ik realiseer me dat het er gewoon bij hoort en dat dit een geweldige kans is. Ik ben heel erg blij dat ik deze mogelijkheid heb gekregen en dat jullie er nog steeds voor mij zijn en aan mij denken!

Fijne Pasen en heeeeel erg veel liefs,

Floor

P.S. Ik vind het heel leuk als jullie een reactie achterlaten!